Leonie Vestering bliegt in De Telegraaf / Vrouw - Dag 6

Deze week geeft Pagina Vrouw van De Telegraaf ruim baan voor de persoonlijke blog van Leonie Vestering. U weet wel, de betaalde directeur van actiegroep wilde dieren de tent uit. Een week lang mag ze de plek op de website en in de krant vullen met haar uitspraken over circusdieren.

Dat ze daar onwaarheden zal schrijven is bekend. Daarom krijgt u hier in het bestgelezen forum over circussen de correcties op de uitspraken van deze vrouw die haar kost verdient aan het vermeende lijden van dieren in circussen.

Dag 6

Ik ben deze week in San Francisco voor een internationale conferentie over olifanten. Vanuit alle windrichtingen van de wereld zijn er mensen gekomen om deel uit te maken van deze bijeenkomst. Mensen waar ik enorm veel respect voor heb en die hun leven hebben geweid aan het beschermen van olifanten. Het was dan ook een enorme eer om voor deze mensen vandaag een lezing te geven over het welzijn van circusdieren in Nederland.

Fijn dat u het een hele eer vindt om voor deze mensen te spreken. Maar vanuit welke expertise? Daarom gaan we de lezers nu uitleggen hoe wilde dieren de tent uit is ontstaan. Want vanuit het enige juiste referentiekader is het mogelijk voor de lezers van De Telegraaf om te begrijpen waar u mee bezig bent.

In de jaren '60 begon het echtpaar Reussien in Amstelveen met de opvang van apen. Die werden toen nog veel als huisdier gehouden. Tot hun puberteit deze dieren veranderde in onhoudbare monsters. De situatie liep, door de grote hoeveelheid opgevangen dieren, uit de hand en in 1972 werd Stichting AAP opgericht. De apen verhuisden van het woonhuis van de familie Reussien naar een plek met meer ruimte: een kas in Amstelveen. Daarna groeide Stichting AAP flink. Een tweede verhuizing en meerdere uitbreidingen maakten Stichting AAP tot wat het nu is. In de jaren '70 en '80 groeide, ook binnen de circuswereld, het besef dat sommige diersoorten in het circus niet goed kunnen worden gehouden. Er werd massaal afscheid genomen van beren en apen. Deze laatste dieren kwamen bij Stichting AAP terecht omdat dit nu eenmaal de enige opvangmogelijkheid was voor deze dieren. Daarmee kregen de medewerkers van Stichting AAP de circuswereld in hun vizier.

Rond 2006 wordt vanuit Stichting AAP, in samenwerking met enkele bekende dierenrechtenactivisten "wilde dieren de tent uit" opgericht. Nog steeds vanuit de expertise van Stichting AAP en het gegeven dat (de meeste) apen (soorten inderdaad) niet geschikt zijn voor thuis of in het circus.

De problemen met apen en de eigenschappen van apen worden geprojecteerd op andere dieren, zoals leeuwen, tijgers, zebra's, kamelen en , zoals door mevrouw Vestering genoemd, olifanten. Terwijl juist voor veel van de genoemde diersoorten hun leven in het circus geen aantasting vormt voor hun welzijn. Wat voor een aap geldt is niet van toepassing op een leeuw of tijger. Wat voor een aap geldt is ook niet van toepassing op een kameel, zebra of uitheems rund.

De onderzoekers die in 2008 in opdracht van het ministerie van LNV onderzoek deden naar het welzijn van dieren in circussen in Nederland hadden wel hun vraagtekens bij de op dat moment aanwezige olifanten. Bij een buitenlandse circus stonden de olifanten - inderdaad veel te lang - aan de ketting vast. En daar leden ze zichtbaar onder. Ook wij, van de Commissie Klassiek Circus, hebben dat duidelijk waargenomen. De onderzoekers stellen in hun rapport duidelijk dat ze vraagtekens hebben maar op grond van waarnemingen bij slechts drie olifanten geen conclusies kunnen trekken. En dat kan mevrouw Vestering, die niet eens wetenschapper is, al helemaal niet.

Zou het onderzoek een jaar later hebben plaatsgevonden, dan hadden de wetenschappers ongetwijfeld andere waarnemingen gedaan en ook een conclusie kunnen trekken op basis van de dan aanwezige zeven olifanten. Waarvan vijf stuks geen enkele vorm van gestoord gedrag vertonen. Zie ook dag 3.

Gedurende de dag worden er verhalen verteld over olifanten die gered zijn uit circussen. Ontroerende verhalen, waarbij zo nu en dan een traan wordt weggepinkt. Ondertussen denk ik aan alle circusdieren in Nederland die dagelijks hun kunstjes moeten vertonen. Aan de lange adem die we nodig hebben om dierenleed voor entertainment te doen stoppen. En aan de beloftes van het ministerie van landbouw die steeds maar weer verbroken wordt.

Of je tranen wegpinkt ligt er helemaal aan hoe je de verhalen vertelt. Schrijvers van filmscripts zijn daar heer en meester in. Want waarom hou je bij een film over leeuwen in problemen op National Geographic de ogen droog, maar kom je bij het bekijken van de bioscoopfilm "Born Free" juist zakdoeken te kort? Juist: door het inbrengen van emotie in het verhaal Door de boel te romantiseren. Laat dat nou net zijn waar deze dierenridders in uitblinken.

De emotie inbrengen doen ze niet alleen door de manier waarop het verhaal wordt gebracht, maar ook door hun woordkeuze. Het begint al met de naam: WILDE DIEREN DE TENT UIT. Wie de moeite neemt om de statuten van wddtu te lezen zal ontdekken dat ze eigenlijk bedoelen "uitheemse dieren uit de entertainment". Maar bij "wilde dieren" kan de onwetende lezer zich meer voorstellen. En de circustent is ook makkelijker in te passen in het verhaal. Want wilde dieren, die lopen vandaag lekker vrij rond in Afrika, worden de komende nacht in het pikkedonker gevangen, morgen met het vliegtuig naar Nederland gevlogen, de nacht daarop met zweep en elektroshock klaar gestoomd voor hun werk in de circuspiste zodat u ze komende zondag kunt zien optreden in de piste van een circus in Nederland.

Laat het nou toevallig anders werken in de circuswereld. Geen dieren uit het wild. Behalve dan de olifanten van meer dan 40 jaar geleden en de olifanten uit het begin van de jaren '80. Daar schreven wij reeds bij dag 5 over, dus die woorden hoeven we hier niet te herhalen. Al moeten we dat eigenlijk wel doen, want mevrouw Vestering en haar activistenmaatjes doen dat ook.

Ik kijk enorm uit naar zaterdag. Na 3 conferentiedagen zullen we bij ARK 2000, een opvangcentrum voor exotische dieren bezoeken afkomstig uit de entertainmentindustrie. Op maar liefst 1000 hectare in California leven 3 Afrikaanse en 5 Aziatische olifanten, 26 tijgers, 6 beren en 5 leeuwen. Allemaal in hun eigen veilige omgeving waar meren zijn om in te badderen, luxe verhitte olifantenstallen en therapeutische jacuzzi’s voor olifanten met artrose. Een fijne plek waar de dieren met veel liefde in een zo natuurlijk mogelijke omgeving worden verzorgd. Wie weet op een dag zullen circusdieren uit Nederland hier ook voor de rest van hun leven een veilige plek vinden!

Lezers van De Telegraaf moeten zich de campagne kunnen herinneren waarin wilde dieren de tent uit opvang aanbiedt voor alle (wilde) dieren in circussen. Alleen al de omvang van de opvang levert al problemen op. Want waar ga je met al die olifanten, leeuwen, tijgers, zebra's, zeeleeuwen, ezels, watussi's en andere dieren naar toe? En kloppen de door Vestering beschreven situaties in circussen wel? Want romantiseren daar is haar clubje juist heel goed in. Het weerwoord komt van Marc Damen, directeur van Diergaarde Blijdorp in Rotterdam. Die schrijft in De Telegraaf van 17 november 2009 dat circussen in Nederland zich geen zorgen hoeven te maken voor inbeslagname van hun dieren. Hij schrijft letterlijk "In Nederland rijden de betere circussen rond. Maar er zijn circussen waar ze andere normen hebben over het houden van dieren dan in Nederland." Marc Damen noemt als voorbeeld Roemenië. In het voormalig Oostblok zien wij ook misstanden in het houden van dieren. Jammergenoeg niet alleen bij circussen...

Na vandaag zal mijn weblog bij de Telegraaf stoppen. Maar ons werk om de circusdieren te beschermen blijft doorgaan. Ook u kunt helpen om de circusdieren in Nederland een kans te geven op een dierwaardige toekomst en een veilig opvangcentrum. Maak videobeelden van misstanden bij het circus en stuur ze naar ons, schrijf brieven naar steden waar nog steeds circusdieren welkom zijn en teken onze petitie hier . Want alleen samen kunnen we dit dierenleed voor vermaak stoppen.

Als het aan mevrouw Vestering ligt kan elke fotograaf of filmer zijn hele geheugenkaart inleveren bij "wilde dieren de tent uit", want in haar ogen is alleen al de aanwezigheid van een circustent in de buurt van een dier, of is het andersom? , de aanwezigheid van een dier in de buurt van een circustent, een misstand. Ook als wetenschappelijk onderzoek duidelijk heeft aangetoond dat bepaalde diersoorten helemaal niet lijden onder hun leven in het circus, blijft deze mevrouw haar kruistocht tegen de circussen voeren.

En dan hebben we het niet alleen over het onderzoek dat in 2008 door Wageningen Universiteit in Nederland is uitgevoerd. We spreken dan ook over het onderzoek van Dr. Marthe Kiley-Worthington en het onderzoek van een studiegroep van het DEFRA, de Britse evenknie van ons ministerie van EL&I. De rapporten van deze onderzoeken zijn allemaal openbaar en te lezen op het internet. Via de website http://www.klassiekcircus.nl (http://www.klassiekcircus.nl/politici/lokaal.html) De onderzoekers zien meer dan alle dierenrechtenactivisten bij elkaar. Het enige onderzoek waaruit zou moeten blijken dat het welzijn van dieren in circussen wordt aangetast zou zijn uitgevoerd in Oostenrijk. Maar laat dat rapport niet openbaar zijn en zelfs op het internet onvindbaar zijn. De kans is heel groot dat dat rapport helemaal niet bestaat. Behalve dan in de geromantiseerde wereld van mevrouw Vestering.

Mevrouw Vestering doet nog een laatste wanhoopsdaad. Ze vraagt u om brieven te schrijven waar circussen met dieren nog steeds welkom zijn. Afgelopen maandag waren we in Capelle aan den IJssel. Daar ging het verbod op bepaalde circusdieren na stemming de prullenbak in. Wij hadden de raadsleden vooraf van goed onderbouwde informatie voorzien. Het is voor alle raadsleden duidelijk dat er geen noodzaak is voor een verbod op (bepaalde of alle) circusdieren. Gisteren waren we in Alkmaar. Ook daar komt geen verbod. De naam van wilde dieren de tent uit staat wel in het colofon van de lokale nota dierwelzijn, maar hun wensen zijn niet verwerkt in de Alkmaarse nota. In de gemeente Den Haag worden ook weer onderhandelingen gevoerd waar de circusbranche aan tafel zit en ook Amsterdam-Zuid heeft de bespreking van een nota dierwelzijn met een circusverbod van tafel gehaald nadat ze hadden ontdekt dat "wilde dieren de tent uit" een wel erg eenzijdig verhaal had afgestoken in de voorbereidende commissievergadering.

Wij nodigen mevrouw Vestering uit om eens een maand lang met een circus in Nederland mee te reizen. Dan kan ze zelf zien hoe de omgang met de dieren wel is. Dan kan ze zelf zien hoe het welzijn van de dieren wel is. In plaats van zich te baseren op de geromantiseerde emotionele verhalen vanuit de dierenrechtenindustrie.

De Commissie Klassiek Circus, de Vereniging Nederlandse Circus Ondernemingen en de European Circus Association hebben in Nederland intussen zoveel successen geboekt, dat Nederland het eerste land ter wereld wordt met regelgeving voor het houden en tonen van dieren in circussen. Regels die uitgaan van de aanwezigheid van dieren in circussen. Regels die ook streng zijn, zodat het kaf - voor zover dat aanwezig is - kan worden gescheiden van het koren. Nederland in daarmee een voorbeeld voor alle andere landen. Al zullen de circussen in veel buitenlanden zich dan ook moeten aanpassen aan het kwaliteitsniveau van de circussen welke in Nederland reizen. Daar valt heel veel winst te behalen. Moge Nederland een voorbeeld zijn voor hoe het dus wel kan in circussen. U heeft in ons land zelf de keuze tussen drie verschillende soorten circussen: Circus zonder dieren, circus met alleen maar huisdieren en circus met een groot aanbod aan dieren! Deze keuzemogelijkheid zal blijven bestaan. Zodat de meerderheid van ons volk kan blijven gaan naar het circus met dieren!

Wil je ook een dagboek bijhouden voor de website VROUW van De Telegraaf? Geef je op via vrouwinternet@telegraaf.nl.

Wij weten nog wel een paar vrouwen die de blog van de dag kunnen verzorgen. Die willen u graag een kijkje gunnen in de omgang met dieren in het circus en het welzijn van deze dieren via deze weg laten zien. Wordt ongetwijfeld vervolgd. Kijk intussen ook eens op http://www.klassiekcircus.nl en teken de petitie. Om te laten zien dat de meerderheid van de Nederlanders geen prijs stelt op een verbod op dieren in het circus.

Leonie Vestering bliegt in De Telegraaf / Vrouw - Dag 5

Deze week geeft Pagina Vrouw van De Telegraaf ruim baan voor de persoonlijke blog van Leonie Vestering. U weet wel, de betaalde directeur van actiegroep wilde dieren de tent uit. Een week lang mag ze de plek op de website en in de krant vullen met haar uitspraken over circusdieren.

Dat ze daar onwaarheden zal schrijven is bekend. Daarom krijgt u hier in het bestgelezen forum over circussen de correcties op de uitspraken van deze vrouw die haar kost verdient aan het vermeende lijden van dieren in circussen.

Dag 5

Samen met een marine bioloog ben ik vandaag de grote oceaan (Amerika) opgevaren. Urenlang ben ik met haar op zoek gegaan naar de grijze walvis. Als je dag in dag uit bezig bent met dieren in gevangenschap, dan is het een verademing om een dier in haar eigen leefomgeving te zien. Ik was dan ook ontroerd toen de eerste walvis ons gedag kwam zeggen. Op zo’n 200 meter van de boot vandaan spoot de walvis een hartvormige fontein van lucht en water. Wat een warm welkom!

Walvissen komen niet in het circus voor. Wie deze week goed naar Radio Rijnmond heeft geluisterd die heeft onze voorzitter daar duidelijk horen uitleggen dat in circussen slechts een beperkt aantal diersoorten meereist. Daar zullen geen diersoorten bijkomen. De selectie, welke dieren wel en niet geschikt zijn voor het circus, heeft reeds plaats gevonden. Zo zijn mensapen en beren in de 20e eeuw vrijwel geheel uit circussen verdwenen. Maar toch, laten we luisteren naar wat mevrouw Vestering heeft te zeggen over de walvis.

Op een gepaste afstand hebben we de boot laten drijven. De walvissen konden zo zelf bepalen of ze dichter in de buurt wilden komen, of dat ze graag afstand hielden. Het laatste wat ik zou willen is deze dieren storen in hun eigen huis. De een na de andere "oh" en "ah" klonk toen een groep walvissen ons trakteerde op prachtige fonteinen en staartvinnen die ver boven het water uitreikte. Ik vind het bijzonder dat, terwijl je eigenlijk maar een klein stukje van de walvis kunt zien (de rug en de staartvin), dit wel 1000 keer meer indruk maakt dan het zien van een walvis in een dolfinarium. In dit laatste geval krijg ik alleen een droevig gevoel. Zo’n machtig intelligent en sociaal dier, geboren om in vrijheid te leven, gevangen in een vissenkom.

Het zien van een dier maakt indruk op de mens. Maar het zou een slechte zaak zijn als we nu allemaal de boot nemen om walvissen te zien. Het zou een nog slechtere zaak zijn om met zijn allen het vliegtuig te nemen om massaal leeuwen, olifanten, zebra's en grote runderen te bekijken in Afrika. Niet alleen omdat massatoerisme slecht is voor het milieu - en daarmee dus ook voor de gehele natuur - maar ook omdat, zoals Vestering schrijft "Het laatste wat ik zou willen is deze dieren storen in hun eigen huis". Dit laatste wordt door de meeste dierenrechtenactivisten wel gepropageerd als alternatief voor het circus. Overal kom je het advies tegen om niet naar het circus te gaan. Wie wel dieren wil zien moet maar op vakantie gaan om de dieren in hun eigen omgeving te bekijken. Het redelijke alternatief zou TV kijken zijn. Maar de cameraploeg stoort de dieren wel in hun eigen woonhuis om op het door hun gewenste ogenblik actie voor de lens te krijgen. Verder maakt de aanblik van een levend dier, op ware grootte, veel meer indruk op ons. Daar ligt ook de educatieve waarde van het circus: Het zien van een dier levert het gewenste respect op. Dat is heel wat anders dan een dier op uw beeldscherm zijn. Ook al is dat een superscherm van een meter twintig...

Het is juist prachtig om een dier in zijn eigen natuurlijke omgeving te zien. Je merkt aan alles dat het dier zich er thuis voelt. Op hetzelfde moment weet ik dat dit dier zijn eigen problemen en worstelingen heeft, zoals bij vrijheid hoort. Er zijn nog maar zo’n 26.000 grijze walvissen in de hele wereld en het dier is hiermee een bedreigd diersoort. Één van de problemen wordt veroorzaakt door de mensen en vormt een ernstige bedreiging voor de walvissen.

Dit schreven wij gisteren ook al, maar dan met tijgers als voorbeeld. Je kunt dit vertellen over elke diersoort die te kampen heeft met de oprukkende onttrekking van ruimte aan het eigen leefgebied. Of met ernstige vervuiling van hun leefgebied. Google maar eens op "plastic soep". Maar wat heeft dit betoog met circus te maken? Wie de videofilm voor scholieren bekijkt op de Facebook van wilde dieren de tent uit, die wordt op het eind getrakteerd op de uitspraak "dat het niet bezoeken van een circus met "wilde" dieren beter is voor de dieren in de vrije natuur". Dat is, helaas voor mevrouw Vestering, de grootste leugen die er door "wilde dieren de tent uit" wordt verkondigd. Op olifanten na zijn circusdieren afkomstig van fokprogramma's en geboorteoverschotten van dierentuinen. Olifanten kunnen ouder worden dan 40 jaar, en toen was het nog toegestaan om deze dieren uit het wild te halen. Dat is tegenwoordig gelukkig verboden. Toch is er rond 1980 nog eenmaal een uitzondering gemaakt: Toen stropers een grote groep volwassen olifanten hadden uitgemoord bleven de jonge dieren over. Deze waren voor de stropers niet interessant, want ze hadden geen slagtanden en dus geen ivoor. Deze dieren konden niet overleven zonder hun ouders. Dus werden ze naar Europa gehaald en ondergebracht in onder andere de circussen. Anno 2012 zouden we zeker niet meer voor deze optie kiezen. Maar een opvangprogramma, zoals dat van "Vrienden van de olifant", bestond toen helaas nog niet. Transport uit het wild naar een circus is daarom tegenwoordig niet meer nodig. Dat hadden de Hagenbecks al in de negentiende eeuw in de gaten. Deze grootste dierhandelaren uit het verleden zijn toen al geleidelijk overgestapt van kostbare en risicovolle wildvang naar fokprogramma's in de door hun opgerichte dierentuin van Stellingen, tegenwoordig Hamburg. Wildvang is daarmee een volstrekt overbodig instrument geworden.

Zo werd er onlangs in de maag van een dode grijze walvis plastic tassen, flessen, een halve broek en heel veel ballonnen gevonden. De vervuiling van de oceaan eist zijn tol.

Dat is dus de "plastic soep" waar we over schrijven bij onze aanvullingen op dag 5

Ik hoop in mijn leven nog vaker grijze walvissen te mogen zien. In het wild natuurlijk, waar ze thuis horen. En dan graag zonder ballonnen in de maag. De walvis blaast nog één hartvormige fontein voordat we weggaan. Farewhale!

Hier kunnen wij alleen maar het advies aan toevoegen: blijf weg uit het leefgebied van de dieren. Ga er niet naar toe om ze te vangen en ga er niet naar toe om ze te bekijken. Het circus werkt aan het verder ontwikkelen van de educatieve waarde van uw circusbezoek. In het circus ziet u de grote bedreigde diersoorten in levende lijve en op ware grootte. Olifanten, leeuwen, tijgers, zeeleeuwen, zebra's en grote rundersoorten. En geloof maar: Dat directe contact dwingt veel meer respect af dan het kennen van de dieren via een beeldscherm. Dat laatste is precies hetzelfde als al uw 1000 vrienden van Hyves of Facebook. Ze zijn er alleen op uw beeldscherm. U heeft ze nooit in levende lijve ontmoet. Als je eens hulp nodig hebt en je plaatst je noodkreet op Hyves dan geven al die vrienden opeens niet thuis. Er gaat niets boven persoonlijk contact. Bij dieren werkt dat net zo. Maar nu niet allemaal tegelijk in het vliegtuig stappen naar Afrika of waar ook ter wereld. In de dierentuin en het circus kunt u de dieren dichter bij huis zien. De dieren in het circus zijn de echte ambassadeurs voor hun in het wild levende soortgenoten.

Wil je ook een dagboek bijhouden voor de website VROUW van De Telegraaf? Geef je op via vrouwinternet@telegraaf.nl.

Om het circus voor het Nederlandse publiek te behouden kunt u gaan naar de website http://www.klassiekcircus.nl voor informatie en het tekenen van onze petitie.

Uit het oog is uit het hart. Laat het niet zo ver komen voor de dieren!

Leonie Vestering bliegt in De Telegraaf / Vrouw - Dag 4

Deze week geeft Pagina Vrouw van De Telegraaf ruim baan voor de persoonlijke blog van Leonie Vestering. U weet wel, de betaalde directeur van actiegroep wilde dieren de tent uit. Een week lang mag ze de plek op de website en in de krant vullen met haar uitspraken over circusdieren.

Dat ze daar onwaarheden zal schrijven is bekend. Daarom krijgt u hier in het bestgelezen forum over circussen de correcties op de uitspraken van deze vrouw die haar kost verdient aan het vermeende lijden van dieren in circussen.

Dag 4

In 1965 kreeg de commissie Brambell opdracht van de Britse regering om voorwaarden vast te stellen waaronder dieren gehouden zouden moeten worden. Deze commissie stelde vijf basisvrijheden voor dieren op:

Vrijheid van dorst, honger en ondervoeding
Vrijheid van oncomfortabele omstandigheden
Vrijheid van pijn, verwondingen en ziektes
Vrijheid om natuurlijk gedrag te uiten
Vrijheid van angst en stress

Deze principes van vrijheid lijken heel normaal, maar als we ze toepassen op circusdieren dan kom ik tot de volgende conclusie:

Alleen de eerste vrijheid is van toepassing op het circus. De dieren in het circus krijgen te eten en te drinken en zijn daarmee vrij van dorst, honger en ondervoeding (laten we de meest extreme gevallen uitsluiten).

De vijf vrijheden van Brambell, welke voornamelijk door dierenrechtenactivisten worden geciteerd zijn wel degelijk alle vijf van toepassing op dieren in circussen. Maar bijvoorbeeld ook op dieren op de boerderij of bij u thuis.

Dieren in het circus zijn niet vrij van oncomfortabele omstandigheden, doordat de dieren moeten leven in kleine huisvesting, regelmatig op transport gaan, getraind worden met dwangmiddelen en gedwongen worden om optreden.

Op de eigen website dweept "wilde dieren de tent uit" met indrukwekkende getallen over de afmetingen van territoria van dieren in de vrije natuur. De grootte van het territorium wordt bepaald door twee behoeften van het dier. De behoefte aan voedsel en de behoefte aan paringspartner. Hoe schaarser een van beide, hoe groter het territorium en omgekeerd. Dieren gaan zuinig met hun energie om en maken het territorium niet groter dan noodzakelijk. Zodra dieren leven onder de hoede van de mens gelden er geheel andere cijfers. Die invloed van de tijdelijk(!) kleine huisvesting tijdens het transport op het welzijn van de dieren in niet meetbaar.

Dat geldt ook voor het transport. Dieren gaan de hele dag zelfstandig de transportmiddelen in en uit. Zie ook bij "dag 1" wat we schreven over dieren die de transportmiddelen als schuilgelegenheid gebruiken en er naar believen in en uit gaan. In Duitsland zijn recent de cortisolniveaus gemeten bij circusdieren. En wat bleek? Tijdens het transport stegen ze niet. Geen stress dus als gevolg van het transport. Omdat de dieren wennen aan het reizen en vaak zelfs in de wagen geboren worden. Ze kennen het als hun eigen omgeving.

Moderne trainingsmethoden zijn gebaseerd op het observeren van het speelgedrag van jonge dieren en het benutten van de bewegingen welke dieren ook in de vrije natuur reeds uitvoeren. Tijgers kunnen goed springen en "tijgeren". Daarmee benaderen ze in de vrij natuur hun prooi. Tijgers gaan ook op hun achterpoten staan om zo hun visuele horizon te verleggen. Het is de kunst om het dier deze bewegingen te laten maken op het moment dat de mens dit wil. Daarbij is de geconditioneerde reflex een goed hulpmiddel. Geen dwang en al helemaal geen gebruik van martelwerktuigen is daarbij nodig. Mevrouw Vestering, wij nodigen u nogmaals uit om bij de training van jonge dieren te komen kijken.

Dieren in het circus zijn ook niet vrij van pijn, verwondingen en ziektes. Zo bleek uit wetenschappelijk onderzoek van de Universiteit van Wageningen. 70% van e dieren had klinische afwijkingen en de stalapotheek was niet op orde was. Ook de trainingsmethodes en de optredens gebeuren op basis van dominantie met dwangmiddelen wat gebaseerd is op pijn.

Overal waar leven is daar vinden we pijn, verwondingen en ziektes. Het enige dat klopt aan de uitspraak is het getal "70%". Maar elke vorm van onderbouwing ontbreekt bij mevrouw Vestering. Zo is het getal een momentopname, en zijn ouderdomsverschijnselen van dieren ook meegenomen in dit getal. Laat dieren in circussen nou (toevallig?) opvallend ouder worden dan dieren elders. Verder strijden dieren om de rangorde in de groep. Ook dat levert wel eens verwondingen op. Maar schrikbarend is het niet.

Over trainingsmethoden schreven we al. Geconditioneerde reflex, weet u nog? Dat geldt ook voor het optreden. Daarbij concluderen de onderzoekers, waar Vestering naar verwijst, in hun rapport dat het werken op optreden in het circus geen nadelige gevolgen hebben voor het welzijn van het dier. Even doorlezen mevrouw Vestering in precies hetzelfde rapport!

Dieren in het circus kunnen niet hun natuurlijke gedrag uiten. Hun zeer beperkte leefruimtes maken het onmogelijk om hun natuurlijke gedrag uit te oefenen. Dit resulteert in gestoord gedrag. Wilde dieren in het circus vertonen dan ook stereotiep gedrag zoals ijsberen, slurfzwaaien etc.

Er is weldegelijk voldoende ruimte - letterlijk en figuurlijk - voor de dieren in circussen. Het mechanisme achter stereotiep gedrag is vele malen ingewikkelder dan mevrouw Vestering hier schrijft. Vele vormen van dit gedrag komen ook voor in de vrije natuur, al is het daar veel moeilijker te onderzoeken. Maar van tijgers weten we met zekerheid dat ze rondjes lopen langs de grenzen van hun territorium om dit te bewaken. Alleen bij de olifanten moeten we mevrouw Vestering gedeeltelijk gelijk geven. Dat dier moet je de hele dag bezig houden omdat het zich anders gaat vervelen. Bij alle andere dieren doet zich dit verschijnsel niet voor.

Dieren in het circus zijn niet vrij van angst en stress. Het trainen, optreden en wekelijkse transporten naar nieuwe locaties brengt stress met zich mee. De dieren doen uit angst voor de (pijnlijke) ervaring met dwangmiddelen wat er van hun gevraagd wordt.

Nergens zijn dieren vrij van angst en stress. Niet in het circus. Niet in de boerderij. Niet bij u thuis. Maar ook niet in de vrije natuur. Dat laatste zal de hele dierenrechtenbeweging maar ook de gewone lezer mogelijk verbazen. Zoekt u maar eens op internet naar stress bij tijgers in de vrije natuur. Deze dieren komen letterlijk om van de stress. Omdat hun leefgebieden steeds kleiner worden. Daarvoor is er te weinig voedsel en zijn er juist te veel paringspartners. Reken maar dat dit de dieren ernstige kopzorgen oplevert. Verder leven dieren in de vrije natuur altijd met de onzekerheid om ze wel op tijd een prooidier kunnen vangen om hun honger te stillen. Elke mislukte bejagingspoging levert stress op. In het circus worden de dieren verzorgd. Daarmee valt deze bron van stress weg.

Over de training schreven we al vaker: Observatie, geduld en gebruik maken van het mechanisme van de geconditioneerde reflex. En moeten we de feiten over transport, huisvesting en schuilmogelijkheden ook weer herhalen voor mevrouw Vestering?

Door bewust te zijn van de vijf basisvrijheden voor dieren zouden we een heel andere omgangsvormen aannemen naar dieren toe. Ik hoop dan ook dat deze vijf logische vrijheden de dieren snel toegekend zullen worden. Een verbod op wilde dieren in circussen, zoals ook in andere (Europese) landen het geval is, is daarvoor de enige mogelijkheid. Help ook mee om een einde te maken aan dierenleed voor entertainment en teken de petitie op http://www.wildedierendetentuit.nl/petitie

De vijf basisvrijheden voor dieren zijn ooit in Engeland ontwikkeld omdat de overheid daar onder druk werd gezet door het dierenrechtenactivisme, een maatschappelijke uitwas die in Engeland - toen al - zeer ernstige vormen heeft kunnen aannemen. Toch is het goed dat deze vijf simpele regels er nu zijn. Maar er ontbreekt een belangrijke regel: het vergelijk met de vrije natuur. Laat die extreem wreed en dieronvriendelijk zijn. Elk dier in de vrije natuur moet zelf maar uitzoeken hoe te overleven.

Gelukkig ontbreekt die regel, want wij zitten niet te wachten op een vrijbrief om dieren buiten de vrije natuur dan maar te mogen mishandelen. Gelukkig gebeurt dat niet bij de goede circussen, die in de meerderheid zijn. Dieren passen zich aan. Onder andere omdat ze zuinig met hun energie om gaan. Dat is door de door mevrouw Vestering genoemde onderzoeker ook duidelijk gezien. Het is dat mevrouw Vestering in het lijvige rapport dat ze hebben geschreven, alleen die stukken leest die passen bij haar vooringenomen standpunt dat dieren het circus uit moeten.

Wij spraken begin 2008 met de voorganger van mevrouw Vestering, Jeroen van Kernebeek in de hal van het gebouw van de Reclame Code Commissie. Hij zij toen dat "wilde dieren de tent uit" eigenlijk een verbod op alle dieren wenst. Maar omdat ze zelf inzagen dat daar geen draagvlak voor bestaat in de samenleving, hadden ze dat doel ingeruild voor het weren van "wilde" dieren. Dat totalitaire verbod zouden ze dan gaan promoten vanaf het moment dat de "wilde" dieren verboden zijn. We zijn nu vier jaar verder. Wilde dieren de tent heeft in al die jaren nog geen enkel "succes" geboekt. Gisteren nog besloot de gemeente Capelle aan den IJssel om geen verbod op circusdieren in te stellen. Waarom moge duidelijk zijn: Het is niet nodig en het draagvlak in de samenleving ontbreekt. Behalve dan in de hoek van het dierenrechtenactivisme...

Wil je ook een dagboek bijhouden voor de website VROUW van De Telegraaf? Geef je op via vrouwinternet@telegraaf.nl.

Wie de nuance zoekt over circusdieren die kijkt op http://www.klassiekcircus.nl en tekent aldaar onze petitie. Waar Jeroen van Kernebeek nog de dialoog aanging met ons, daar wenst mevrouw Vestering alleen maar eenrichtingsverkeer te bedrijven. Omdat ze zich bewust is van het gegeven dat haar standpunten makkelijk kunnen worden weerlegd. Stelt u zich eens voor: een Nederland zonder "wilde dieren de tent uit". Dat schrikbeeld daar wil mevrouw Vestering toch echt niet aan denken...

Leonie Vestering bliegt in De Telegraaf / Vrouw - Dag 3

Deze week geeft Pagina Vrouw van De Telegraaf ruim baan voor de persoonlijke blog van Leonie Vestering. U weet wel, de betaalde directeur van actiegroep wilde dieren de tent uit. Een week lang mag ze de plek op de website en in de krant vullen met haar uitspraken over circusdieren.

Dat ze daar onwaarheden zal schrijven is bekend. Daarom krijgt u hier in het bestgelezen forum over circussen de correcties op de uitspraken van deze vrouw die haar kost verdient aan het vermeende lijden van dieren in circussen.

Dag 3

Vlak voordat ik dit weekend in het vliegtuig naar San Francisco stapte, hoorde ik dat er een ongeluk was gebeurd met olifant Leika van circus Renz International. Leika was ontsnapt uit het circus en in een sloot gevallen. Ze zat vast en kon er niet zelfstandig uitklimmen.

Vestering was er niet bij maar doet wel alsof ze alle ins en outs weet van het incident bij Circus Renz International.

Leika heeft samen met twee andere olifanten enkele vierkante meters leefruimte. En daar moest ze blijven. Ze mocht helemaal niet naar de sloot. Een paar stokken en een touw hadden haar tegen moeten houden, maar daar zijn olifanten echt niet van onder de indruk. Met veel gemak wist ze dan ook te ontsnappen.

en olifant past niet op enkele vierkante meters. Dan kan dit enorme dier niet eens "haar kont keren" om het maar eens plat uit te drukken. Circus Renz International heeft drie olifanten. Deze krijgen in elke plaats een ruimte van vele honderden vierkante meters. Zo ook in Goes. Maar dat schijnt mevrouw Vestering niet te weten.

Olifanten houden van water en badderen vinden ze heerlijk. Maar in het circus is weinig ruimte voor dit natuurlijke gedrag. Zelfs na bijna een heel leven lang in gevangenschap houden olifanten hun natuurlijke behoeften en instincten. Bij wilde dieren blijft die behoefte er altijd.

Circusmensen weten heus wel dat olifanten dol zijn op water en modder. Daarom worden deze dieren vele malen per dag met de waterslang riant gedoucht. Ook mogen ze het grasveld "verbouwen" en met modder gooien. De behoefte vervullen kan op meerdere manieren. Niet alleen op de manier zoals mevrouw Vestering ons wil doen geloven. Dieren zijn zeer creatief en bedenken zelf oplossingen als er geen diepe modderpoel voorhanden is. Mevrouw Vestering zou opkijken als ze de moeite neemt om eens zelf te komen kijken bij een circus.

Leika viel van een steile helling in de sloot. Na ruim 30 minuten kon ze met de hulp van de politie en brandweer uit de sloot worden gered. Nouja, “gered”... op het moment dat Leika weer grond onder haar voeten voelde, rende een medewerker van het circus, zo snel als hij kon, naar zijn olifantenhaak. Niks geen ruimte voor natuurlijk gedrag. Leika moest dezelfde dag gewoon weer aan de bak om het publiek te vermaken in de circusvoorstelling. Zo gaat het in het circus.

Laika viel niet, het was meer een glijpartij. Omdat de helling modderig was gleed ze weg door gebrek aan houvast. Olifanten zijn dieren die zich snel zouden kunnen vervelen. Daarom is het goed dat zo'n dier niet eerst enkele dagen moet gaan rusten maar meteen weer lekker mag meedoen in de circusvoorstelling. Zo'n dier moet je zo veel mogelijk bezighouden mevrouw Vestering!

En als het publiek naar huis is? Dan is er een grote kans dat de olifanten vastgeketend de nacht moeten doorbrengen. Uit onderzoek blijkt dat olifanten in Nederland gemiddeld 17 uur per dag met voor- en achterpoot vastgeketend worden. Erg onnatuurlijk.

Dat getal "17 uur per dag" is ten tijde van het wetenschappelijk onderzoek naar het welzijn van dieren in circussen in 2008 alleen en uitsluitend vastgesteld bij een enkele buitenlands circus dat in Nederland reist. In 2008 was er nog een ander circus met een olifant in Nederland. Daar stond de olifant veel korter of vaak zelfs dagenlang niet aan de ketting vastgebonden. En al helemaal niet met de voor- en achterpoot. Was het onderzoek één jaar later uitgevoerd, dan waren de uitkomsten nog anders geweest. Kijkt u maar even mee:

In 2008 is er onderzoek gedaan bij zes circussen waarvan de twee onderstaande met de genoemde olifantenpopulatie:
2008 : Circus Aantal olifanten
Herman Renz : 1
Renz-Berlin : 2

In 2009 waren de volgende circussen met olifanten in Nederland aanwezig:
2009 : Circus Aantal olifanten
Herman Renz : 1
Renz-Berlin : 2
Moskou-Holiday : 1
Belly-Wien : 2
Freiwalds Menagerie Circus :1

Zou het onderzoek in 2009 hebben plaatsgevonden, dan hadden de onderzoekers andere conclusies getrokken naar aanleiding van hun bevindingen met olifanten. Vooral bij Circus Renz-Berlin stonden in 2008 de olifanten veelvuldig aangeketend. Bij de andere circussen staan de olifanten de meeste tijd in een paddock (buitenverblijf), hebben ze gezelschap van andere dieren die in de paddock aanwezig zijn, of is de verzorger langdurig bij de dieren aanwezig. De onderzoekers concluderen terecht dat op basis van waarnemingen bij drie olifanten geen verantwoorde conclusies kunnen worden getrokken.

Al blijft er een zekere twijfel bestaan aan het welzijn van de in 2008 waargenomen olifanten. Daarom worden terecht aanbevelingen gedaan om olifanten ook tussen de optredens door bezig te houden en het vastketenen tot een minimum te beperken.

De olifanten bij de Circussen Belly-Wien, Herman Renz, Freiwalds Menagerie Circus en Moskou-Holiday staan niet aangeketend. Verder worden deze olifanten door hun eigenaren het grootste gedeelte van de dag bezig gehouden. Zie ook de reportage van RTV Utrecht over Circus Belly-Wien in Eemnes. Naar aanleiding van de bevindingen van de onderzoekers heeft ook Circus Renz-Berlin de leefomstandigheden van de olifanten sterk verbeterd. Ook dit circus bouwt tegenwoordig altijd een paddock op voor de olifanten.

In het circus is er geen ruimte voor natuurlijk gedrag van wilde dieren. Stel je voor dat circusolifanten kilometers per dag willen lopen of in grote sociale groepen zouden leven. Dat ze de mens de baas zijn, in plaats van andersom. Erg onpraktisch voor een circus. Onnatuurlijker dan een leven in het circus, kan een olifantenleven niet zijn. Wilde dieren in circussen? Natuurlijk onnatuurlijk!

Wat mevrouw Vestering u niet vertelt in dat dieren hun gedrag en leefwijze aan kunnen passen aan hun omgeving. Met een mooi woord heet dat adaptief gedrag. Dat is overigens iets anders dan domesticatie. Olifanten lopen in de vrije natuur vele kilometers. Niet omdat deze dieren fervente aanhangers van de wandelsport zouden zijn. De reden is zo voor de hand liggend dat u deze wellicht niet eens meer ziet: Zo een enorm beest moet heel veel eten. Zouden olifanten zich niet verplaatsen dan zou binnen enkele uren de leefomgeving helemaal kaalgevreten zijn. De olifant sterft dan letterlijk van de honger. Dieren zijn echter slimmer dan de mens als het gaat om het omgaan met hun energie. Als ze niet hoeven te lopen dan zullen ze dat ook niet doen. In wildparken waar dieren zeer grote terreinen tot hun beschikking hebben blijven de dieren ook in die hoek staan waar elke dag het voedsel wordt bezorgd! Tot zover het adaptief gedrag. Domesticatie gaat een stap verder, maar het kost meerdere generaties. Dan past een dier zich ook lichamelijk aan. Zoals bij honden en katten. Hoe sneller generaties elkaar opvolgen, hoe sneller domesticatie zich voltrekt. Olifanten worden ouder dan 65 jaar. Leeuwen en tijgers bereiken daarentegen leeftijden tussen 15 en 20 jaar en ze zijn al vroeg in staat om voor nageslacht te zorgen. Daarmee volgen de generaties bij leeuwen en tijgers zich sneller op. Na ruim 130 jaar zijn bij leeuwen en tijgers in circussen al tekenen van domesticatie zichtbaar. Dat wordt ook geschreven door de leider van het wetenschappelijk onderzoek dat in 2008 in opdracht van het ministerie van LNV in uitgevoerd.

De blog van dag 3 is overigens typerend voor de manier waarop dierenrechtenactivisten oordelen over circussen. Er is een enkel incident. Waarbij eigenlijk niet eens zo veel is gebeurd, door adequaat ingrijpen van het circuspersoneel. Elke dag geven duizenden circussen wereldwijd voorstellingen met enkele tienduizenden dieren. Daar hoort u niets over. Dat ene incident wordt enorm breed uitgemeten en met veel kabaal de wereld in geholpen. Er circuleren "schokkende video's" van slechts een beperkt aantal dieren in circussen. Maar daaraan worden wel hele campagnes opgehangen. Je kunt op die manier net zo goed de hond als huisdier willden verbieden en de campagne "alle honden uw huis uit" kunnen voeren. Want alleen al in Nederland zijn er 18000 bijtincidenten met huisdier nummer één!

En dan komen we nog even terug op de blog van Dag2 (gisteren): Wij adviseren mevrouw Vestering om eens te kijken hoe de "geconditioneerde reflex" werkt. Die vormt de basis van de hedendaagse trainingsmethoden voor dieren. Geen elektroshock of zweepslag kan de geconditioneerde reflex evenaren.

CKC Live op Radio Rijnmond

Huizen, 26 maart 2012

Vanavond was de voorzitter van de Commissie Klassiek Circus live te beluisteren in het radioprogramma "Rijnmond NU" van presentator Ruud de Boer. Uiteraard vanwege de plannen van wethouder Joost Eerdmans om circussen met "wilde" dieren te verbieden in Capelle aan den IJssel.

Kernpunt van ons betoog is het wegnemen van de emotie uit de discussie over dieren in circussen. We hebben uitgelegd waarom we liever niet spreken over "wilde" dieren, maar de dieren bij hun naam noemen. Het gaat dus over leeuwen, tijgers en olifanten in het geval van Capelle aan den IJssel. We hebben ook uitgelegd dat wij een tegenstander zijn van het uit de wildernis halen van dieren om die dan snel naar Nederland te halen, ze klaar te stomen voor het werk in de circuspiste en ze daarna zo snel mogelijk op te laten treden. Want dat is wat organisaties als "wilde dieren de tent uit" ons allemaal willen doen geloven.

Circussen bieden onderdak aan een beperkt aantal diersoorten. Het is echt niet zo dat elk(e) dier(soort) in het circus terecht kan komen. Heeft u al eens een act met een bever, een otter, een zeehond of een ooievaar gezien? Er zijn ongeveer 50 verschillende diersoorten in het circus. En dan alleen dieren die daar ook iets kunnen toevoegen.

Circus zonder dieren, volgend het Cultureel Woordenboek variété, is een verdere doorontwikkeling van het circus. Dit kan het best worden vergeleken met de ontwikkeling in de muziek(geschiedenis). Rap of house is geen vervanger voor de barokmuziek van J.S. Bach. De komst van hedendaagse muziekstromingen heeft de muziek uit het verleden niet verdrongen. Zo is dat ook met het circus. Er is publiek voor variété en er is publiek voor klassiek circus met dieren.

De Commissie Klassiek Circus maakt deel uit van een organisatie welke sinds 1949 de circussen in Nederland en wereldwijd nauwgezet volgt. Wij spreken niet alleen namens de leden van die organisatie, maar vooral namens de ruim anderhalf miljoen bezoekers die elk jaar in Nederland een circus met dieren bezoeken.

Leonie Vestering bliegt in De Telegraaf / Vrouw - Dag 2

Deze week geeft Pagina Vrouw van De Telegraaf ruim baan voor de persoonlijke blog van Leonie Vestering. U weet wel, de betaalde directeur van actiegroep wilde dieren de tent uit. Een week lang mag ze de plek op de website en in de krant vullen met haar uitspraken over circusdieren.

Dat ze daar onwaarheden zal schrijven is bekend. Daarom krijgt u hier in het bestgelezen forum over circussen de correcties op de uitspraken van deze vrouw die haar kost verdient aan het vermeende lijden van dieren in circussen.

Dag 2

Deze week geef ik namens Wilde Dieren de Tent Uit een lezing op een internationale conferentie over olifanten in San Francisco. Naast mij in het vliegtuig zit een man, ik schat eind 60, die mij al enkele uren heeft getrakteerd op een symfonie aan snurkgeluiden. Nu hij wakker is zijn we even in gesprek geraakt en al snel komen we op het onderwerp: ''waar ga je naartoe?'' Ik leg uit dat ik naar de olifanten ga. In Amerika. Al snel zie ik een frons op zijn gezicht. “Daar leven helemaal geen olifanten hoor. Daarvoor moet je naar Afrika. Of Azië, daar heb je ze ook.”

Ja u leest het goed: Niet alleen het circus is internationaal, de dierenrechtenindustrie is dat ook. Zeker in de Verenigde Staten. Daar rollen jaarlijks vele miljoenen Dollars waardoor personen als Leonie Vestering een goed belegde boterham hebben.

En hij heeft gelijk. Zo hoort het natuurlijk ook. Ik leg hem uit dat deze olifanten ook uit Afrika en Azië zo’n 30-40 jaar geleden naar Amerika zijn gebracht. Gevangen uit het wild als baby. Hun moeder vermoord voor hun ogen. De baby olifantjes werden gevangen voor een leven in het circus. Met grote ogen kijkt mijn buurman me aan. Dat wist die niet, vertelt hij me. We raken in gesprek over het circus.

n principe horen dieren inderdaad thuis in hun oorspronkelijke leefomgeving. Afrikaanse olifanten in Afrika, Aziatische Olifanten in Azië en ga zo maar verder. Helaas heeft de mens al heel lang geleden op zodanige manier ingegrepen dat van die oorspronkelijke leefomgeving al veel te veel is verdwenen. En door stroperij is het leven voor een dier in de restanten van de wildernis ook bepaald niet meer veilig. Tijgers ondervinden in hun laatste leefgebieden veel stress. Mogelijk zelfs meer stress dan tijgers in dierentuinen of circussen. Maar ja, dat zal mevrouw Vestering u nooit vertellen.

Dieren horen in het circus, zegt de man. Nee, zeg ik op mijn beurt, ze horen in de natuur. Ja, natuurlijk, beaamt hij, maar als kind vond hij die dieren al zo prachtig. Hij heeft zelfs eens mee mogen helpen met het opbouwen van de circustent. Die circuslui zouden hun dieren nooit kwaad doen, verdedigt mijn buurman stellig. Ze houden van hun dieren. Dat denk ik ook, zeg ik. Ik denk dat veel circusmensen van hun dieren houden.

Hé, de onbekende Vestering? Dat heeft ze noh nooit gezegd. Ze denkt dat veel circusmensen van hun dieren houden. Oh nee, ze denkt het alleen maar. Want wat ze zegt is dat circusmensen hun dieren afbeulen. Oh , wacht even. Ik loop nu op de tekst vooruit...

Maar soms is houden van niet genoeg. Een onnatuurlijker leven dan een circusleven kun je voor wilde dieren niet bedenken. Het gemis van sociale structuren, ruimte, natuurlijk gedrag en vrijheid valt niet te compenseren. Daarnaast doet een wild dier geen kunstje voor een suikerklontje. Wilde dieren, zoals olifanten, tijgers en leeuwen doen kunstjes omdat ze ertoe gedwongen worden.

Kijk, daar blijkt nou dat mevrouw Vestering nog nooit bij een echte training bij een goede eigenaar van een leeuw, tijger of olifant is geweest. Er zijn inderdaad circusmensen die niet capabel zijn om met dieren om te gaan. Maar om dan maar gelijk deze uitspraken te doen. Hier zien we duidelijke de extremistische en fundamentalistische trekjes van Vestering en organisaties als wilde dieren de tent uit. Over ruimte schreven we gisteren al. Zoek op het circuswereld.nl forum maar eens naar foto's van de olifanten bij Circus Belly-Wien. Die hebben meer ruimte dan hun soortgenoten in menige dierentuin. Natuurlijk gedrag? Bekijk de YouTube film op http://www.youtube.com/watch?v=d9yc2zKDi30 dan maar eens goed. Vrijheid is een relatief begrip. En daar bewandelt Vestering de wegen van het dierenrechtenactivisme dat vanuit het antropomorfisme elke mens-dier relatie scherp veroordeelt.

Met zwepen, olifantenhaken, elektroshocks en andere pijnlijke middelen. Nee, een circusleven is voor wilde dieren geen pretje. Er volgt een lange stilte. Bij het verlaten van het vliegtuig belooft mijn buurman plechtig: als ik thuiskom neem ik mijn kleinkinderen mee naar het circus. Zonder dieren.

Ook hier getuigt Vestering niet echt een deskundige te zijn als het over de training van dieren gaat. Incidenteel worden de genoemde martelwerktuigen wel misbruikt om dieren klaar te stomen voor een circus. Filmpjes gemaakt door dierenrechtenactivisten laten dat helaas zien. Dat is gelukkig wel een minderheid. Over de meeste circusdieren zult u op internet niets, maar dan ook helemaal niets vinden. Van de training van de tijgers van Mario Masson (binnenkort weer in Nederland te zien bij Circus Renaissance) zijn goede beelden gemaakt en op het internet gezet. Met geduld en stukjes lokvlees kun je deze dieren best veel laten doen. Kijk maar eens op http://www.youtube.com/watch?v=Z7ixCql3H9w De trainer heeft het vak nog geleerd bij de inmiddels niet meer bestaande "Klant's Dierentuin" in het Limburgse Valkenburg. De methoden zijn totaal niet te vergelijken met die uit Oost-Europa. Zwepen en olifantenhaken zijn wel aanwezig in het circus. Maar ze worden óf als verlening van de arm gebruikt of ze maken deel uit van de kostumering. Bij een tropenpakje horen nu eenmaal een olifantenhaak en een geweer. Beide worden gelukkig niet gebruikt waarvoor ze bedoeld zijn.

Wil je ook een dagboek bijhouden voor de website VROUW van De Telegraaf? Geef je op via vrouwinternet@telegraaf.nl.

Wie de nuance zoekt kijkt op www.klassiekcircus.nl

Leonie Vestering bliegt in De Telegraaf / Vrouw

Deze week geeft Pagina Vrouw van De Telegraaf ruim baan voor de persoonlijke blog van Leonie Vestering. U weet wel, de betaalde directeur van actiegroep wilde dieren de tent uit. Een week lang mag ze de plek op de website en in de krant vullen met haar uitspraken over circusdieren.

Dat ze daar onwaarheden zal schrijven is bekend. Daarom krijgt u hier in het bestgelezen forum over circussen de correcties op de uitspraken van deze vrouw die haar kost verdient aan het vermeende lijden van dieren in circussen.

Dag 1

Regelmatig krijg ik op verjaardagen en feestjes de vraag 'of die circusdieren nu al eens die tent uit zijn’. Gelukkig kan ik dan vele voorbeelden noemen van landen die het gebruik van circusdieren hebben verboden. Zoals Griekenland, die stelde onlangs nog een verbod in.

Het klopt dat er een paar landen zijn waar "wilde" dieren in circussen verboden zijn. Maar in Europa is dat alleen Griekenland, een land dat zelf niet eens circussen heeft. En een land waarvan we allemaal onze vraagtekens hebben over hoe het land wordt bestuurd. Maar goed, dat is een andere discussie. Het overzicht van verboden op de website van wddtu is in ieder geval niet juist. Engeland komt met een "licensing system". Landen in Zuid-Amerika daar hoef je niet trots op te zijn. Daar hebben ze geheel andere normen en waarden, ook voor de omgang met dieren.

Maar Nederland, die graag doet alsof wij één van de meest diervriendelijke landen ter wereld zijn, heeft zelfs niet eens minimale welzijnseisen voor circusdieren opgesteld. Er zijn regels voor proefdieren, dieren in de dierentuin en de veehouderij, maar het hoofdstuk ‘circusdieren’ is letterlijk al jarenlang leeg in de Nederlandse wetgeving. Toch roept Staatssecretaris Bleker trots dat de circussen zich keurig netjes aan de regels houden. Tja, nogal wiedes als er geen wetgeving is om te overtreden.

Het enige dat klopt is dat artikel 65 in de (oude indeling van de) Gezond en Welzijnswet voor Dieren niet is ingevuld. Er zijn in die wet dus geen bijzondere bepalingen opgenomen voor circusdieren. Maar dat betekent niet dat er daarom geen wetgeving zou zijn voor circusdieren. Zoals eerder in dit forum geschreven, Circussen met dieren moeten zich in Nederland aan de volgende wetten houden:

* Gezond en Welzijnswet Dieren (ook al is artikel 65 niet ingevuld, de andere artikelen gelden ook voor circussen
* Wet op de Dierenbescherming
* Flora en Faunawet


Dat betekent onder andere dat het verboden is om:

* Dieren te verwaarlozen
* Dieren te pijnigen
* Dieren ziek te maken
* Dieren hun verzorging te onthouden
* Dieren illegaal te houden
* Te handelen in beschermde diersoorten (tenzij vergunning daartoe verleend is)
* Dieren uit het wild te vangen

Nederland wordt een sprookje voorgehouden van ultieme dierenliefde in het circus. De fantasie dat een olifant voor een aai over haar bol een handstand maakt. En dat die leeuw gewoon graag continue heen en weer loopt zodat ie goed kan zien wie er in het publiek zit. Als je een circus bezoekt wil je gewoon een heerlijke middag vermaakt worden, en sta je even niet stil bij het leed wat schuil gaat achter de schermen. Een wereld waarin entertainment zwaarder weegt dan het welzijn van dieren.

In de meeste circussen zit het gewoon goed met die dierenliefde, zeker in West Europa. Russische toestanden met kleine transportkratten daar zitten we hier niet op te wachten. Ter geruststelling: die komen hier ook niet voor.

Een circuskunstje met een mishandelde olifant, of een trucje met een apathische tijger vind ik simpelweg niet grappig.

Voor Vestering is elk dier dat zich niet in zijn oorspronkelijke leefomgeving bevindt, mishandeld. Niet alleen de olifant in het circus maar ook het kanariepietje bij u thuis. Opletten dus, want de meeste olifanten worden niet mishandeld. En een apathische tijger? Daar kun je niet mee werken. Maar dat kan mevrouw Vestering helaas niet weten omdat ze daar geen enkele ervaring mee heeft. Ze zou eens een maand met Tom Dieck moeten meelopen...

Zeker niet als je weet dat olifanten in Nederland gemiddeld 17 uur per dag staan vastgeketend aan voor- en achterpoot,

Ten tijde van het LNV/WUR onderzoek in 2008 waren er twee circussen met in totaal drie olifanten. Bij één enkel circus stonden de olifanten 17 uur aan de ketting. Dat vinden wij, de Commissie Klassiek Circus, ook te veel. In 2009 kwamen er meer circussen met olifanten naar Nederland. Daar stonden de olifanten veel minder of zelfs helemaal niet aan de ketting. En bij dat ene circus heeft men intussen ook wel geleerd dat het anders kan. Foto's in dit forum leveren daarvan het bewijs. Dat getal is daarmee verouderde informatie geworden.

een giraffe eenzaam in een trailer wordt opgesloten

Er is maar een circus met een giraffe in Nederland. En daar staat dit dier altijd in een ruime uitloop. Samen met andere dieren. De trailer staat gekoppeld aan de vrije uitloop. Zodat de giraffe en de andere dieren beschikken over een schuilmogelijkheid. Ze hebben daarbij zelf de keuze of ze binnen dan wel buiten staan.

en een leeuw, de koning van het dierenrijk, in een hokje van 4 m2 wordt opgesloten.

Ten tijde van het LNV/WUR onderzoek in 2008 kwamen bij een Belgisch circus door omstandigheden (terminaal ziekbed van directeur) de leeuwen (en tijgers) niet uit de transportmiddelen. Bij alle andere circussen beschikken leeuwen en tijgers over uitloopruimten. Alleen voor transport en nachtrust worden de dieren in de transportmiddelen geplaatst. Tijdens het transport zijn de compartimenten veiligheidshalve van elkaar gescheiden. Tijdens het verblijf zijn de compartimenten met elkaar verbonden. Daarmee is ook de binnenruimte veel groter dan de door Vestering genoemde 4 m2.

Ik vind dan ook dat vermaak moet stoppen, waar dierenleed begint. Daarom wil Wilde Dieren de Tent Uit een verbod op het gebruik van wilde dieren in circussen. Net als in andere landen. Zodat het circus weer voor iedereen leuk is, zoals het ooit was bedoeld.

Circus met dieren is alleen "niet leuk" voor dierenrechtenactivisten die meestal ook nog eens het veganisme nastreven en aan iedereen willen opleggen. Het WUR/LNV onderzoek heeft zelfs aangetoond dat de meeste dieren geen welzijnsschade oplopen door hun leven in het circus. Verder vergeet mevrouw Vestering te vermelden dat ze eigenlijk "uitheemse diersoorten" bedoelt, zoals dat in de projectomschrijving van wddtu valt te lezen. Met "wilde" dieren krijg je tenminste de emotie in de discussie.

Deze week leest u mee met mijn ervaringen als directeur van Wilde Dieren de Tent Uit. Wilt u weten wat u kunt doen om circusdieren te helpen? Kijk dan op http://www.wildedierendetentuit.nl.

Wil je ook een dagboek bijhouden voor de website VROUW van De Telegraaf? Geef je op via vrouwinternet@telegraaf.nl.

Alsof de ideeën van wddtu circusdieren zouden helpen. Op dat enkele dier na dat ergens in Zuid of Oost Europa - terecht - in beslag is genomen.

Joost Eerdmans

Gezien in het forum van www.circuswereld.nl:

Een fakir toont in het circus allerlei gevaarlijk uitziende tricks. Hij loopt met blote voeten op glasscherven. Hij gaat met zijn blote rug op een spijkerbed liggen. Hij neemt een wurgslang om zijn nek. Hij slikt degens en vuur. Dat wringt en steekt aan alle kanten en het moet wel pijn doen. Toch krijgt hij applaus. De fakir komt uit een land hier ver vandaan dat we alleen kennen uit de sprookjes van duizend en een nacht. Zo ook deze column. Die wordt ook geschreven en verzonden vanaf een schimmig emailadres uit een land hier ver vandaan. En het zal soms ook pijn doen om het te lezen. Applaus? Dat zal voor deze stekende schrijfsels niet klinken. Gelukkig heeft de fakir eelt op zijn hele lijf. Zodat hij de pijn van het niet gegeven applaus niet voelt.

Joost Eerdmans
Voor 18 oktober 2011 had nog niemand in de circuswereld van Joost Eerdmans gehoord. Alleen Radio 1 luisteraars kenden zijn naam van het WNL programma Avondspits. Een programma waarin actuele onderwerpen worden aangekaart en de luisteraar via het telefoonnummer 0800-1121 in de uitzending kan komen.

WNL is de omroep die door het Telegraaf concern in het leven is geroepen. Volgens de website van WNL “een publieke omroep, die in februari 2009 op initiatief van De Telegraaf en in eerste instantie onder de naam “Wakker Nederland” is opgericht, omdat veel Nederlanders het gevoel hebben, dat hun mening niet meer terug te vinden is op de Nederlandse radio en televisie. Zij herkennen zich niet meer in de bestaande publieke omroepen. WNL doet daar wat aan en vertaalt de waarden en normen van de grote groep Nederlanders, die 'de ruggengraat van de Nederlandse samenleving' vormt.”

Bij De Telegraaf denk je niet alleen aan “de krant van wakker Nederland” maar vooral ook aan de populistische wijze van nieuwsgaring: Veel geschreeuw maar weinig wol. Een krant die je leest als je snel een overzicht van het nieuws wilt hebben maar je niet wenst na te denken. Een krant die je leest als je geen tijd hebt om de NRC of Volkskrant door te spitten.

Op 17 oktober 2011 is er van 18:30 tot 19:00 uur in het programma “Avondspits” aandacht voor actiegroep wilde dieren de tent uit. Live in de uitzending Leonie Vestering, de betaalde directeur van dit groepje tegenstanders van circusdieren. Daarin mag niet alleen Vestering aandacht besteden aan de op bedenkelijke wijze onderbouwde standpunten van wilde dieren de tent uit. Er is ook de mogelijkheid voor luisteraars om hun zegje te doen. Het valt echter op dat alle sprekers, minus één, tegenstanders van circusdieren zijn. Zelfs Joost Eerdmans stelt zich partijdig op door tijdens de uitzending via twitter de luisteraar op te roepen om de petitie van wilde dieren de tent uit te tekenen. De enige voorstander van circusdieren die in de uitzending komt is de voorzitter van de VNCO, heer Lammers. Hij heeft overigens niet zelf geprobeerd om via 0800-1121 in de uitzending gekomen, hij werd vanuit de studio opgebeld. Maar Lammers kon niet echt aan het woord komen. Zowat elke zin werd door Joost Eerdmans afgekapt. Zodat de leugens van wilde dieren de tent uit helaas ruim baan kregen in de uitzending.

Shit just happens, en dit zal dus ook wel zo iets zijn. Ware het niet dat politieke ontwikkelingen rond 20 maart een geheel nieuw licht op de radiouitzending van Joost Eerdmans werpen. Hij blijkt namelijk niet alleen presentator bij WNL maar ook wethouder dierwelzijn in Capelle aan den IJssel, het nieuwe Winschoten. Daar wil dezelfde Joost Eerdmans een illegaal verbod op circussen met wilde dieren er door drukken.

Dan valt het toch op dat op 17 oktober 2011 eigenlijk alleen maar personen uit het eigen netwerkje van Joost Eerdmans in de uitzending kwamen. Het telefoonnummer 0800-1121 heeft tijdens de bewuste uitzending gewoon dicht gestaan! Want stel je voor dat iemand de reclame-uitzending voor de gevaarlijke standpunten van Joost Eerdmans en Leonie Vestering zou komen verstoren door feiten over circusdieren in de uitzending te noemen die het ongelijk van Vestering en Eerdmans aantonen? Diverse circusliefhebbers hebben vele honderden belpogingen gedaan om in de uitzending te komen, maar meer dan het toontje van de telefooncentrale van KPN hebben ze niet gehoord. De hoorn laag gewoon er naast!

Zo wordt de luisteraar in Nederland regelrecht bedrogen door de samenwerking tussen wilde dieren de tent uit en Joost Eerdmans, die als zich wethouder dierwelzijn wel van zeer bedenkelijke methoden bedient om alleen maar de tegenstander van circusdieren in de uitzending te laten spreken. Een wethouder die op deze manier fraude pleegt kan eigenlijk nog maar een ding doen: AFTREDEN.

Helaas kun je over de inhoud van radioprogramma’s geen klacht indienen bij het Commissariaat voor de Media, daarvoor moet je bij de omroep zelf zijn. Nou zal WNL echt niet wakker liggen van zo’n klacht. Want populisme past echt bij deze omroep. Maar voor fraude kun je gelukkig wel nog ergens anders terecht: bij de telefoonnummers 0900-8844 en 0800-7000 waar ze de telefoon wel opnemen.

Fakir, Verweggistan, 24 maart 2012

Geen verboden in Nederland en Engeland.

Den Haag, Londen, 2 maart 2012

Deze week is in Nederland en Engeland bekendgemaakt dat de regeringen van de beide landen wetgeving gaan ontwikkelen voor circussen met dieren. Dit betekent concreet dat er in beide landen geen verbod komt op circusdieren.

Nota Dierenwelzijn
Staatssecretaris Bleker heeft vorige week de "Nota Dierenwelzijn" openbaar gemaakt. In de hele nota wordt slechts een halve pagina gewijd aan de circusbranche. Op basis van het LNV/WUR onderzoek uit 2008 zal wetgeving worden ontwikkeld welke het mogelijk maakt voor circussen om met alle reeds aanwezige diersoorten te blijven werken.

Daarmee legt het ministerie de eisen uit de hoek van het dierenrechtenactivisme naast zich neer.

De volledige tekst uit de Nota Dierwelzijn betreffende circussen luidt: "De meningen in de maatschappij over het optreden van wilde dieren in circussen zijn sterk verdeeld. Met onderzoek dat de overheid heeft gefinancierd, hebben we inzicht gekregen in het dierenwelzijn van dieren in het circus. Op basis daarvan zijn afspraken gemaakt met de circussen. Circussen moeten hun eigen protocollen verbeteren en goed naleven. Deze vernieuwde protocollen zullen zorgvuldig worden getoetst. Ook heb ik gesproken met de kritische tegenstanders van wilde dieren in circussen. In de Europese Unie blijft het kabinet pleiten voor minimumvoorwaarden voor circusdieren en voor de mogelijkheid om tot een verbod te komen op het gebruik van dieren die uit het wild worden gehaald. De meeste circussen blijven namelijk niet binnen één land."

DEFRA (UK)Licensing system
Ook Engeland gaat door met het ontwikkelen van wetgeving welke het mogelijk maakt voor circussen om met dieren te werken. Er komt een licensing system, zeg maar een vergunningenstelsel. Er zullen, met verwijzing naar de "Animal Welfare Act 2006" regels worden opgesteld. Eigenaren van circusdieren dienen de strenge regels na te leven. Bij overtreding kunnen door de bevoegde rechters straffen worden opgelegd en vergunningen worden ingetrokken.

Dieractivisten buiten spel
Zowel in Nederland als in Engeland staan de dieractivisten buiten spel. Nederland erkent dat er twee meningen zijn betreffende circusdieren. Onderzoek in Nederland en het buitenland heeft echter aangetoond dat er geen enkele noodzaak is voor een verbod op circusdieren, zoals dat wordt geeist door tegenstanders van circusdieren. In Engeland heeft het ministerie van landbouw (DEFRA) een publieksonderzoek uitgevoerd. De resultaten daarvan heeft het ministerie naast zich neergelegd. Daaruit zou blijken dat ruim 85 procent van de Britten een verbod op dieren in circussen wenste. Het onderzoek was door dierenrechtenactivisten gesaboteerd door het wereldwijd oproepen om de door hun gewenste antwoorden op de enquête via internet in te vullen.

Bestaande wetgeving voor circusdieren in Nederland

Den Haag, 5 februari 2012

De laatste weken verschijnen er misleidende berichten in de media als zou er in Nederland geen wetgeving zijn om het welzijn van dieren in circussen te beschermen.

Circussen met dieren moeten zich in Nederland aan de volgende wetten houden:

> Gezond en Welzijnswet Dieren (ook al is artikel 65 niet ingevuld, de andere artikelen gelden ook voor circussen
> Wet op de Dierenbescherming
> Flora en Faunawet


Dat betekent onder andere dat het verboden is om:

> Dieren te verwaarlozen
> Dieren te pijnigen
> Dieren ziek te maken
> Dieren hun verzorging te onthouden
> Dieren illegaal te houden
> Te handelen in beschermde diersoorten (tenzij vergunning daartoe verleend is)
> Dieren uit het wild te vangen


Daarnaast wordt er gewerkt aan nieuwe wetgeving. De basis daarvoor zijn de conclusies en aanbevelingen uit het onderzoeksrapport van Wageningen Universiteit (2009). Geen enkele conclusie of aanbeveling uit dat rapport wijst in de richting van een verbod op circusdieren in Nederland.

Zeist kiest voor klassiek circus

Zeist, 27 januari 2012

Wie aan Zeist denkt, denkt niet alleen aan Slot Zeist, Theater Figi of het beroemde damesvoetbalteam van Saestum, maar ook aan de voorman van een bekende groep dierenrechtenactivisten, de oprichter van "Actiegroep Circusleed" dat na een kwijnend bestaan is opgegaan in het Belgische "BiteBack".

Met zulk een actieve dierenrechtenactivist binnen de grenzen van de gemeente zou men verwachten dat Zeist zou kiezen voor het verlenen van vergunningen aan circussen zonder dieren. Niets is minder waar. De vele protestacties bij circussen en de stapels brieven en mails van de dierenrechtenactivist werken in Zeist contraproductief. Het gemeentebestuur kiest bewust voor het toelaten van alle circussen. Dus ook circussen met leeuwen, tijgers, olifanten of andere uitheemse diersoorten. Wel stelt de gemeente dat de circussen respectvol met hun dieren om moeten gaan en het welzijn in orde dient te zijn.

Daarmee sluit Zeist zich aan in de gemeenten die de eisen van dierenrechtenactivisten naast zich neer leggen. Uit wetenschappelijk onderzoek van Wageningen Universiteit in 2008 blijkt dat er geen enkele noodzaak is voor een verbod op bepaalde dieren in circussen. Naar aanleiding van dat onderzoek wordt momenteel nieuwe wetgeving ontwikkeld welke naar verwachting eind 2012 zal worden ingevoerd. Deze wetgeving zal strenge eisen opleggen aan de circussen, maar het werken met dieren niet onmogelijk maken.


Zeist, 27 januari 2012

Gebrul in Amsterdam

Amsterdam, 10 januari 2012

Het Wereldkerstcircus in het Koninklijk Theater Carré in Amsterdam heeft haar succesvolle serie voorstellingen in Amsterdam afgesloten. Alle artiesten zijn weer naar huis. Clown Bello Nock naar de VS. De luchtacrobaten naar Noord-Korea en de leeuwen naar Duitsland. Toch klinkt er weer gebrul in de hoofdstad. Niet uit de kelen van 16 imposante en kerngezonde circusleeuwen, maar uit de mond van de Amsterdamse afdeling van de potitieke poot van het dierenrechtenactivisme: De Partij van de Dieren afdeling Amsterdam.

Een lid van de Partij voor de Dieren had de moeite genomen om alle sponsoren van het Koninklijk Theater Carré aan te schrijven. Reden: Carré zou met de kerst onderdak bieden aan 16 leeuwen. Dieren die naar de mening van het dierenrechtenactivisme zwaar zouden lijden onder hun mishandeling in het circus.

Waar deze PvdD-er niet op heeft gerekend is de hoge kwaliteitsstandaard waar het Koninklijk Theater Carré en de producenten van het Wereldkerstcircus naar streven. Een leeuwennummer met "Russiche toestanden" achter het rode gordijn komt er bij Carré echt niet in. Dat is de reden waarom er in 2010 bijvoorbeeld geen roofdieren in Carré te zien waren. Want voor Carré komen alleen de beste artiesten in aanmerking. In 2011 was Martin Lacey beschikbaar. En dus te bewonderen in Carré!

Als reactie op de actie van de dierenrechtenactivist heeft de directie van Koninklijk Theater Carré een goede brief aan haar zakenrelaties gestuurd. Met uitleg en goede achtergrondinformatie over leeuwen in het circus. Deze brief is de lezen op de website van het theater. Blijkens de reactie van de Partij voor de Dieren zou de directie van Koninklijk Theater Carhttp://www.blogger.com/img/blank.gifré haar zakenrelaties niet mogen informeren over circusdieren. Het moet niet gekker worden!

Op haar website reageert de Partij voor de Dieren overdreven fel op de brief van de directie van Carré. Waar de directie van het mooiste theater in Nederland een uitermate correctie brief heeft geschreven daar plaatst de Partij voor de Dieren een overdreven felle reactie. Een reactie waarin ook nog eens veel onwaarheden over leeuwen (en tijgers) worden vermeld. Ook over het wetenschappelijk onderzoek dat in 2008 is uitgevoerd wordt voor de bestwil van De Partij foutieve informatie verstrekt.

Huisvesting
Bij alle circussen, met uitzondering van het Belgische "Benelux Circus" beschikken alle leeuwen en tijgers over een verrijkt buitenverblijf. Alle dieren hebben daarbij de keuze om of in de transportmiddelen of in de buitenverblijven te vertoeven. De transportmiddelen dienen als nachtverblijf en beschutting.

Welzijn
Het typische ijsberen wordt bij roofdieren voornamelijk gezien in anticipatie op voer. De tijdsbesteding van leeuwen en tijgers doet natuurlijk aan.

Wildvang
Leeuwen en tijgers planten zich uitstekend voort in circussen. Welpen worden in de meeste gevallen gewoon door de moederdieren opgevoed en verzorgd. Ook dat is een teken voor het goede welzijn van leeuwen en tijgers. Voor deze dieren bestaat er geen enkele reden om exemplaren door middel van wildvang naar het circus te halen. Er is dan ook geen sprake van wildvang. De Partij voor de Dieren memoreert dat olifanten wel uit wildvang afkomstig zijn. Hoewel het hier over leeuwen gaat willen we dat toch toelichten en weerleggen: Bij olifanten bestaat nu eenmaal de situatie dat deze dieren hoge leeftijden bereiken (>65jaar). In 1969 is begonnen met de CITES wetgeving en het instellen van wildvangverboden. Olifanten stammen uit de periode stammen dat wildvang nog niet verboden was.

Aanpassing
De meeste dieren passen zich goed aan, aan het leven in het circus. Uitgerekend leeuwen en tijgers blijken de makkelijkste dieren. Deze dieren rusten en slapen van nature 19 uur of meer per dag. Na vele generaties te zijn geboren onder de hoede van de mens zijn volgens de leider van het onderzoek, Hans Hopster, duidelijk tekenen van aanpassing zichtbaar bij leeuwen en tijgers.

Geen verbod in Amsterdam
De felle reactie van de Partij voor de Dieren afdeling Amsterdam houdt mogelijk verband met het falen van hun pogingen om te komen tot een verbod op circusdieren in Amsterdam. Niet alleen Stadsdeel Centrum, waar Koninklijk Theater Carré gelegen is, maar ook andere Stadsdelen hebben het verbod op circusdieren in 2011 van de agenda gehaald. Voor diverse circussen zijn reeds vergunningen verleend voor in de toekomst te verzorgen voorstellingen. Uiteraard met dieren. Koninklijk Theater Carré en de producenten van het Wereldkerstcircus zijn ook in onderhandeling met artiesten voor de komende jaren, want ook het Wereldkerstcircus gaat door op het bij het Koninklijk Theater Carré passende kwaliteitsniveau. Streng geselecteerde dierentrainers met hun roofdieren blijven daarvan deel uitmaken...